گوش يك عضو پيچيده و حساس است كه قسمت اعظم ساختمان آن در داخل سر قرار دارد . در اين قسمت مختصراً بخش هاي مربوط به سيستم شنوايي را بررسي مي كنيم .

گوش را به سه بخش كلي تقسيم مي كنند .
1- گوش خارجي Outer Ear

2- گوش مياني Middle Ear

3- گوش داخلي Inner Ear

كه هر بخش وظايف خاصي را به عهده دارد .

گوش خارجي شامل لاله ، كانال و پرده گوش ( پرده تمپان )‌ مي باشد .
لاله گوش اصوات را دريافت و جمع آوري كرده و اين اصوات را به سمت كانال گوش هدايت مي كند .
كانال گوش خارجي مسيري براي عبور صوت به سمت پرده تمپان مي باشد .
پرده تمپان غشاي بسيار نازكي است كه كانال را از گوش مياني جدا مي كند . اصوات پس از عبور از مجراي گوش خارجي به پرده گوش برخورد مي كند و پرده گوش متناسب با تغييرات امواج صوتي مرتعش مي شود.
گوش مياني حفره كوچكي است كه در آن سه استخوانچه بسيار ظريف و هم چنين ضمايم ديگري وجود دارند . اين استخوانچه ها (‌چكشي ، سنداني ، ركابي ) همراه با ارتعاش و حركت پرده تمپان به حركت در مي آيند و امواج صوتي را تقويت كرده و به حلزون گوش داخلي منتقل مي كنند.
گوش داخلي شامل حلزون گوش و بخش هاي مربوط به تعادل مي باشد. حلزون گوش حاوي مايع مخصوصي است كه بعد از برخورد امواج صوتي به آن مرتعش مي شود . در حلزون سلول هاي گيرنده عصبي وجود دارند كه با جابجايي مايع داخل حلزون پيام هاي عصبي توليد مي كنند .
عصب شنوايي پيام هاي عصبي را از حلزون به مغز منتقل مي كند .
مغز اين پيام ها را دريافت كرده و تفسير مي كند و به اين ترتيب عمل شنيدن اصوات و درك گفتار انجام مي شود.